Her seyden biraz...

İnsan niyet ile kısmet arasında ince bir çizgide yaşar. Aslında ben bu sözün beni tam onikiden vurduğu zamanı hiç unutmam 06.06.2011, babamın bir Veda bile edemeden bizden ayrılıp, ebedîyete gittiği gün. Hani bir Hadisde geçtiği gibi " Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahiret için çalış" sözünden de anlaşılacağı üzere biz Dünyevî işlere öyle bir kaptırıyoruz ki, ahiret aklımıza bile gelmiyor(ahirete inananlar için), hadi ahireti geçtim , istediğimiz yada planladığımız birşey gerçekleşmesin, kendimizi yırtıyoruz, çabalıyor, kızıyor, inatlaşıyor illakî oldurmak için uğraşıyoruz... O an bırakmak, bunda da bir hayır vardır demek aklımıza dahî gelmiyor. Benim  ilk silkeneleşim babamı kaybettiğimde oldu, bir dur dedim kendime, yavaşla! Bak onca plan, randevular, iş,  güç bir haberle seni nasıl durdurdu, neye uğradığını bilemedin, Canevim dediğin BABANa bir Veda bile edemedin, sonsuz bir ayrılık, ne oldu ? (Ve Babam 71 yaşında öldüğü gün bile çalışmış) Hangisi...

Korkmuyorum dediğim bir zaman da, tam da yoo korkmalısın der gibi yaşadıklarımız... Bu ara çok kaptırdık herhalde dünya derdine, koşturmacalara, planlara, eğlencelere, gezmelere! Dilimde, kalbimde az zikrettim yaradanı diye kendimce hayıflanır oldum... ŞÜKÜR YA RABBİ! Her zaman, her halimize şükrederim, daha kötünün olduğunu bilirim,Rabbim en iyisini bilir, ondan sual edilmez, verdiklerine ,vermediklerine de şükrederek, herşeyde bir hayır görerek şükrederim... Yine ŞÜKÜR YA RABBİ... Neredeyse iki yıla yaklaşan Pandemiden bu defa kaçamadık, Omikrona yakalandık... En çetrefelli zamanlarında, hatta aşımızın olmadığı dönem de dahî es geçti, lakin bu defa nasıl hızlıysa artık bırakmadı bizi... 2021 noelini, okul tatilini de firsat bularak maaile dinlenerek kısa bir tatille geçirdik, senenin son 3 gününü çalışarak geçiren eşim 31 aralık günü kendini iyi hissetmemeye, ağrılarının olduğunu ve gece uyuyamadığını söylemesi, evde test, test merkezinde test hepsi negatif çıkınca içimize su serp...