Bir valize sığabilen hayatlar ve umutlar...
Yine uzunca bir zaman geçmiş yazmayalı, arada günlük ve bir kaç notu kaleme almamın dışında yazmaya çok fazla ara verdiğimi hatırladım! Bilir misiniz ? Aslında kafanızın içinde dolaşan bir çok düşünce vardır, dolu dolusunuzdur, ama nasıl, nerden başlasam acaba, bugün , yarın diye ertelersiniz ya , işte tam da öyle olmuş , hiç ertelemeyi sevmesem de sanırım bu defa içimden hiç gelmedi yazmak, sonra deyip bıraktım ! Kendimi dinlemeyi , canımın istediğini yapmayı ve yapma kararını bütünlükle ,hissederek uyguluyorum artık hayatımda, sevindirici, çünkü halen dönüşüyorum ! Aylardan mayıs, mevsim ilkbahar, benim de içimde bilmediğim bir kıpırtı , heyecan , sevinç, mutluluk ama her nedense bazen de aniden oluşan hüzünle dolu, içim de bahar , bahce misali rengerank, cıvıl cıvıl, günlük güneşlik, umut dolu 😉 Ki aradaki hüznü, kara yağmur bulutlarını, fırtınayı saymazsak herşey çok güzel, o da olmazsa olmazları hayatın... Bu ara, tekrar ,tekrar , özellikle araba kullanırken , son ses dinle...