Her seyden biraz...

Merhabalar, Bana göre uzunca bir ara olsada şimdi yazma vakti bulabildim,aslında sadece başına geçebilmek, oturunca kafanızdakileri yazmaya başlıyorsunuz.Bu ara yaşadığım şehrin yaz tatili yaklaşmakta olduğundan ve yoğun bir etkinlik sinsilesinin içinden kendimi alakoyamadığımdan üstüne bir de yorgunluğu tüm bedenim ve ruhumla hissedince yazmaya geçemedim. Bugün o gündür dermişim ve başlarmışım yazmaya😁 En son Macaristandaki yolculuğumuzu tamamlayacağımızdan bahsetmiştim sırada Zigetvar, Türk-Macar Dostluk Parkı( Kanunî Sultan Süleymanın kalbinin bulunduğu mezar) ,Péc (Mohaç Ovası yakınları) ve devamı Selanik, Kavala var. 1526 Mohaç Meydan Muhaberesini duymuşsunuzdur,Türkiyede benim okul yıllarımda Tarih dersimizde konu olarak işlemiştik ,27 senedir uygulama ne bilmiyorum ama Osmanlı kuruluş,yükseliş ve çöküş tarihini okuduk ve Macaristan, Mohaç da benim aklımda yer etmişki niyet ettik ve gidip oraları gördük. Bir önceki yazımın devamı. ... Sabah erkenden otelden ayrıldık ve gü...

Sımsıkı sarmalayıp tuttuğumuz yada tuttuğumuzu sandığımız o çok değerli olan anlar var ya , size hiç farkettirmeden sinsice geride bıraktığımız bir geçmiş oluveriyor... Geçmişe özlemle, geleceğe ümitle, sağlıklı yarınlara... Bayram Arefesinde yine geçmişimdeki Bayramları özlemle anımsayınca yazıya dökmek istedim. Herkesin çocukluğundaki Bayramlar kendine göre güzeldir,iyi yada kötü anıları vardır muhtemelen ama şimdi benim burnumda tüten mis gibi bol susamlı peksimetler, annemin karşı komşumuz Hatçeba(Hatice abla) ile yaptığı ev baklavaları, yapılan ekmek hamurlarını tahta binetlere yerleştirip mahalle fırınındaki o bayram öncesi şölene dönüşen hazırlık, akşam olmadan annemin hadi Arefe banyosu yapılacak demesi, evin temizlenmesi, bayramlıkların hazırlanması telaşını yaşayan bir çocuğun heyecanlı koşturması gözümün önünde. Güzel zamanlar, şimdi ki gibi değil o zamanlar, hani şimdi bir mağazada canımız ne isterse alırız ya ,o zamanlar ihtiyaç doğrultusunda nadir yapılırdı alış -ve...

Adına türküler yakılan Estergon Kalesi ... Ne için, kim için geldiler,nerede kaldılar !!! Galiçya Şehitliği... Okul yıllarında bir çoğumuz tarih dersinde Estergon adını duymuştur yada türkülerde adı geçen Estergon Kalesini, biz de gezimize ilk durak yerimiz Estergon la  başladık. Estergon a yaklaştıkça yol boyu bizi ayçiçeği tarlaları selamladı, içimiz de bir heyecan çocuklara anlatırken kıpır kıpır olan yüreğim, Avrupanın ortasında ecdadımızın at koşturduğu topraklarda olmak başka bir duyguydu ,Balkanlarda da bu duyguyu hissediyor insan,Viyana da da ama burası biraz daha farklıydı bizim için.Arabamızı Estergon Kalesinin alt tarafında Tuna nehri kenarına park ettik ve önce nehir boyu biraz yürüdük, erik ağaçları gözümüze takıldı,acaba fidanları Türkler zamanından mı  sorusu geldi aklımıza. Nehir kenarından tepe de bulunan Basilikayı ve Kale duvarlarını biraz seyrettik sonra Kaleye doğru yürüyerek çıktık,yine yol kenarı bir dut ağacı ve bu defa dayanamadık başladık dalın...