SAKLI AYNALARIM

Yansıma... Ebedîyete göç ederken o son yolculukta uğurlayamadığım koca çınarımız,Anneannemizin vasiyeti olan hayrında bulunmak, onunla bir nevî vedaydı benimkisi...

90 yaşında ailemizin en büyüğü, yaşayan efsanemiz, yaşadıkları, anlatımları, hikayeleri,manileri, türküleri ve o güçlü nefesi kesilmişti artık, ATA topraklarımızdaki tüten ocağımız sönmüştü...

Doğa, huzur ve manevîyat üçgeni dediğim Çaltılıdan, evimden hazırlanıp yola viran olduğumuzda yüreğim denizin köpük köpük kabarması gibi kabarmış,dalgaların denizde çalkalandığı gibi, tüm duygularım birbirine çarparak çalkalanmaya başlamıştı, kafamda sadece onun konuşmaları vardı, köye yaklaştıkca bu defa sadece anneannem değil beni büyüten kadın babaannem de gözümde canlanmaya başladı, o yemyeşil,bahar gelmiş dağlarında açan sarı çiceklerle bu topraklarda ATALARIMIN yaşadıkları, mücadeleleri,yaşanmışlıkları dilimden sözcüklerle, gözümden gözyaşlarıyla dökülmeye başladı... ATALARIMA teşekkür ettim, benliğimin, kimliğimin, insanlığımın temelinde bana verdikleri, benim aldıklarım için ve zamanla bu çok yönlülüğü, çeşitlilikleri hayatımda güzel bir karma haline getirerek kendimce dönüştürebildiğim için Rabbim'e teşekkür ettim. Yörük göçebe hayatı sürerken 1800 lü yılların başında bu topraklara yerleşmeleri, geçim kaynağı hayvancılık,tarım ve halıcılığı daha çeyrek asır öncesine kadar sürdüren, kyafetinde yaşam tarzı gibi renkliliği ,allı, pullu, çicekli desenleri secen insanım,inancın hanefî olmasına rağmen şamanizmin,bektaşîliğin izlerini taşıması, biraz yörük, biraz yeniçeri (devşirme),biraz pomak derken birbiriyle içice giren ebrûlî renkler gibi hayatıma zenginlik katan ne varsa hepsi için ayrı ayrı şükrettim. Ve o yolları öyle duygu yüklü geçtim ki, hayırdan sonra Anneannemin mezarının başucunda yüzümde hüzün, garip bir huzur, mutluluk ve gözlerimden dökülen yaşlarla birlikte hafif bir gülümsemeyle konuşarak vedamı ettim. Dört yıla yakın yatakta ve bakıma muhtaç geçirdiği ve dilediği ölüm onu bizden ayırmış, huzuruna kavuşturmuştu, Allah mekanını cennet eylesin inşallah ve geride kalanlara anneannemin yaşadığını gördükten sonra bizler için ettiğim dua "Allah akıl ve beden sağlığı ile yaşamayı nasip etsin" Hayatım boyunca yaşadıklarım, yaptıklarım, seçtiklerim,istediklerim, var olma çabalarım, ve bunların ardından nasıl, neden ,niçin diye bir de kendimi sorguladıklarım tam da "INSAN" olmayı, bir sınav içinde her birine bir anlam yükleyerek yada es geçerek birer öğreti olduğunu anlayarak yaşamak, INSAN olabilmeye uğraştığımın farkındalığında olma bilinci... Tevafuk o ki, tam da bu yolculuğumda seneler sonra matematik öğretmenimle kuaförde iki saate varan sohbetimizde geçen, o an çok kıymetli olan anlattıklarını filtrelemeden, derinlemesine düşünmeden aldım, dün bir olay da tam da dediğini uygulamak, kolay olmasa da yapmıştım "üç maymun olmak gerek dediği gibi" ve yine dediği gibi, O bir aynaydı ! Yoluma ışık olacak...

Ve bu kısacık kendimce manevî görevlerimi, vedamı yerine getirmek için çıktığım yolculuğum aslında bana HAYAT YOLCULUĞUMDA hep ışık olmuş,aydınlatmış, yol göstermiş, kendi içimde saklanmış başta ATALARIMDAN kalan,sonrasında çevremde farkına varamadığım gizli AYNALARIMI KEŞFETME YOLCULUĞUMMUŞ... YOLUMU AYDINLATTIĞINIZ IÇIN TEŞEKKÜRLER, ben de sizlerin ışığını yansıtmaya devam edeceğim... SAYGI,SEVGI ve ŞÜKRANLA...