Insanoğlu çok karmaşık bir Varlık...

Merhabalar,

Daha önceki bir yazımda da belirtmiştim,  belki herkes değil ama, bana hayat ve kaybettiklerim, elbett kazandıklarım da öğretti hayatın değerlerini, ve de halen öğretmekte.

Her insanın bir mizacı vardır,benim mizacımda genel de hep mesafeli.Uzunca zaman gözlemledikten sonra kişileri belli katagorilere ayırıyorum, çok yakın,yakın,uzak, çooook uzak gibi, bazıları ooo çok çevren var herkesi tanıyorsun gibi konuşmalarda bulunduklarında hemen söylediğim çok insan için de sayılı samimi arkadaş ve belki bir kaç dostum var diye hemen açıklık getiriyorum,hele gönlümün kapılarını kolay kolay kimselere açamıyorum, bana göre böylesi iyi, ama bazen de düşünmüyor değilim „ bu yalnızlık mı? “

Varsın olsun çok daraldığım da sohbet edebileceğim,içimi dökebileceğim sayılı arkadaşımın olması da önemli değil mi?

Seni dinleyen samimi,sıcak ve konuştuklarımızı devam söyler mi korkusu olmadan.

Iyi ki hayatim da dediklerim var,Allah bu güzel arkadaşlarımla sağlıkla huzurla birlikte yaşamayı nasip etsin.

Ama bilirmisiniz en büyük dostum kimdir, Hayat arkadaşım, EŞIM,ona herş£eyi anlatabilirim,kızgınlıklarımı ,üzüntülerimi,mutluluk ve sevinçlerimi eğer eşimle ilgili bir konu var ise onu da ancak kızımla paylaşırım,kızıma asla arkadaş olmadım, ama Annesi olarak her zaman arkadaş yakınlığında davrandım.

Bugün aslında 2015 de kaleme aldığım bir yazımı paylaşmak istiyorum ama öncesinde biraz açıklama yapmak istedim,nedeni hani az arkadaş çok cevre var dedim ya, ama hep insanlığım ön saftadır,kim sorun yasarsa elimden gelecek bir şey varsa duyarsız davranamam,kim olursa olsun tanıdık tanımadık hele bir de sivil toplum kuruluşunun aktif üyesi iseniz zaten sizi arayan bulur.

Kadınların,kızların benim yanım da ayrı bir yeri var,sorunları olan Kadınlar ise desteklemek yardımcı olmak için elimden geleni yaparım.Ama zamanla bu konu da da çizgilerinizi belirliyorsunuz ,hani bir değim „Insan Sarraf ı“ olmak vardır insanları konuşmaları ,yaptıkları ile tanıyabiliyorsunuz ve bu şahısların aynı şekilde davranışlarına devam ettiğini görünce ben niye uğraşayım deyip bırakmayı da öğreniyorsunuz.

„Bir insan hayatını olumlu yönde değiştirmek için kendisi harekete geçmiyorsa siz hiç bir şey yapamazsınız,sadece belki moral desteğinde bulunarak güç kazanmasını sağlayabilirsiniz.“

Bazı insanları seneler sonra görünce  çogu zaman ben hatırlayamıyorum bile ,o dönem destek oldunuz dediklerini duymak güzel bir duygu.

Heee  ben niye mi Fahri çalışıyorum?

Kendim zamanında yaşadığım sorunları başkaları yaşamasın,bilgi birikimimizi başkaları ile paylaşalım,konu özellikle Almany a da Eğitim ise çok çok hassas bir konu ve çok bilincli olmamız gereken bir konu neden kendimize saklayalım ,paylaşmak güzel değil mi?

Ve ben paylaşmayı seviyorum .

Bazen yaptığınız iyiliklerden maraz da doğuyor ama yine de o kişilerin üzerine bir çizgi çekip yola devam ediyorsunuz.

Ön yargılı değilim ama hislerim de çok güçlü ,bazılarından iyi bir enerji alamadıysam o insanlara da mesafeli davranıyorum.

Insanoğlu çok karmaşık bir Varlık,size de mutlaka oluyordur, birilerinle konuşursunuz ama konuşma esnasında sizi o kişiye karşı bir şeyler rahatsız eder,bence siz de gözlemleyin, eğer bu her seferinde oluyorsa ,sizden enerji götürüyorsa,çaresi kolay uzaklaşmak.

Ben öyle yapıyorum, tavsiye ederim!

„Neden enerjinizi yanınızda kıymeti olmayan birileri için heba edesiniz?“

Yasadığım bir olaydan sonra kaleme aldığım bir yazım,keyifli okumalar…

Insanoğlu sen ver hiç almam demiyor, biliyorum!
Ben de veririm, hele de birisi darda ise, zorda ise, hiç düşünmeden, sadece insanca, iyilik düşüncesi ile en başta çok kıymetli zamanımı veririm, elimden gelen herşeyi, tüm gücümle, yeter ki dardan kurtulsun diye veririm, sorgusuzca! Aşımı, ekmeğimi, suyumu veririm yeter ki zorda kalmasın diye!
Yada varsa acısı paylaşırım ki az da olsa hafiflesin diye!
Hele de mutluluksa,paylaşırım çoğalsın diye, sevgiyle!
Alırım da, verdiğimin karşılığını,bir tebessümle, bir teşekkürle, bir kucaklamayla, bir Allah razı olsun denmesiyle!
Hani bazı sitemle yine kendisinin aranmadığını imâ edenler var ya,
belki kendi haricinde benim de nasıl olduğumu merak etmediklerindendir, arayıp sormamam!!!
Ben dünyayı filan kurtarmıyorum, koşturmam önce kendim içindir, ben demek önce kendim, eşim, çocuklarım, ailem sonra da sayılı dostlarım, samimi arkadaşlarım, çevremdeki çocuklar, gençler ve insanlar demek.İnsanca İnsanlık adınadır koşturmam, her daim Şükrederek.Elbet benim de hastalıklarım, ağrılarım, acılarım, üzüntülerim vardır.Kendimi dinlesem hiç yerimden kalkmaksızın hastada olurum, piskopata bağlamayıda bilirim.Ama YAŞAMI pozitif görüyor, Allahıma, en yüce dayanağıma, gücüme,Ham dü Sena dileyip herşeyin tek vereni ve alanı olduğunu durmaksızın telaffuz ediyorum. Rabbim de beni dar da zor da bırakmıyor Şükür, yada darda zorda isem, kötüye gidenleri imtihanımdır diyerek bu ara Rabbim 'e az yalvardım herhalde diyerek hayra yorarak kabulleniyorum.
Çünkü biliyorum ki Allah sevdiği kulunun yalvarışını duymak istediğinde O kuluna sıkıntı verirmiş.
Artık sadece kendi menfaatlerini düşünenleri hafızama iyi kazıdım ve bir tarafım boşver dese de, diğer tarafım engelliyor.Sorunlu ve sorun yaşatacak insanlara en başta kendim için mesafeliyim.Bir gün olsun sen de nasılsın demek için bile aramayan yada yazmayanların, karşı tarafa gelince hep bahaneleri olanların, kötü değil!, önemli zamanda bile gönül almayı bilmeyenlerin, kendi çıkarları söz konusu olduğunda beni arayanların ben de AYNASIYIM. DEĞİŞMEDİM !!! beni bilen bilir ben dün ne isem bugün de O 'yum, ne geçmişimi,arkadaşlıklarımı,değerlerimi, ne de geldiğim yeri unuttum. Rabbim nefsime kapılıp, ÖZ ümü kaybetmekten korusun.Sabrederim sınır çizgim geçti ise son zamanların bir sözü gibi sade Gemileri değil Limanlarıda yakmasını iyi bilirim.
Bu özelliğimi de bilen çok iyi bilir!!! Sinirleri alınmış gibi sabırlı sakin davranan ben, zamanı geldiğinde şahlanarak olduğum yerden arkama bakmaksızın giderim ve bir daha dönüşü olmaz.
Şayet siz de bana sitem dolu düşünceler içindeyseniz LÜTFEN hoşgörün, ben de arayıp sormuyorum uzunca zaman bazı yakınlarımı, tanıdıklarımı ama en azından mahcubiyetle gönül almaya çalışıyorum, hatrım da varsa az da olsa zaten kabul görüyordur.Hem KADIN, hem Eş, hem Anne, hem çalışan, hem gönüllü çalışmalarla en başta yeni nesil için uğraş veren, hem de dost, arkadaş ve yakınlarının iyi ve kötü gününde yanında olmaya uğraş veren bir İNSAN bu ara size zaman ayıramadı diye düşünün. 

Sevgi ile hoşcakalın.

(12.07.2015 sitem dolu bir mesajın ardından kaleme aldığım bir yazım)